Το να δημιουργείς φόβο σε κάποιον μόνο από την ατμόσφαιρα είναι μεγάλο κατόρθωμα
Είναι απίστευτο! Απλά απίστευτο! Ακόμη είμαι ενθουσιασμένος με τα ιδιαίτερα μυαλά εκεί στην Krillbite, που μου δημιούργησαν την αίσθηση του φόβου όπως ένα παιδί μπορεί να έχει ή ακόμη και ένας ενήλικας όταν είναι μόνος του σε κάπως μεγαλύτερο σπίτι. Ελπίζω να καταλάβατε για ποια αίσθηση μιλάω και να μην είναι μόνο δική μου. Το να δημιουργείς φόβο σε κάποιον μόνο από την ατμόσφαιρα -από μια σκιά και ας μην είναι τίποτα, είναι μεγάλο κατόρθωμα. Όχι μόνο σε μεταφέρει στην θέση του 2-χρόνου παιδιού που χειρίζεσαι, αλλά σε βάζει μέσα στο μυαλό του. Με αφορμή την κουτάτη κυκλοφορία του Among the Sleep, δόθηκε η ευκαιρία να δω και μαζί σας τον τίτλο και να σας μεταδώσω την αίσθηση που μου προκάλεσε.
Ξεκινώντας, η ιστορία μας βρίσκει την ημέρα τον γενεθλίων μας, με την μητέρα να έχει ετοιμάσει την τούρτα γενεθλίων και να γιορτάζουμε το γεγονός. Στην συνέχεια, εφόσον μας δόθηκε η ευκαιρία να παίξουμε λίγο στο δωμάτιο, καταλήγουμε (στο τέλος της ημέρας) στην κούνια, με μερικά περίεργα πράγματα να αρχίσουν να γίνονται τριγύρω. Έτσι, καταλαβαίνοντας ότι βλέπουμε τρομακτικά όνειρα, ο σκοπός είναι να βρούμε την μαμά ώστε “προφανώς”να μας καθησυχάσει. Πέρα από την όλη ιστορία που αν και είναι όμορφη, αυτό που με συνεπήρε ήταν το κομμάτι της ατμόσφαιρας -όπως φαίνεται και αποπάνω. Σκιές και ψίθυροι μέσα στο σπίτι με έκαναν να ανατριχιάσω, να έχω συνέχεια την αίσθηση της αμφιβολίας μέσα στο μυαλό μου. Το παιχνίδι αφήνει τα πράγματα έτσι για πολύ ώρα. Είναι ή δεν είναι κάποιος εκεί. Να τρομάξω ή όχι. Με αποτέλεσμα να είμαι όλη την ώρα σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα, όντας και εγώ ένας δίχρονος toddler σαν τον παίχτη.
Καθώς αρχίζουμε να ονειροβατούμε, καταλαβαίνουμε πως πρέπει να οδηγηθούμε σε συγκεκριμένες αναμνήσεις – όνειρα περνώντας κάποιες δοκιμασίες. Οι περισσότεροι γρίφοι δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολοι, όμως εντυπωσιάζει η ευρηματικότητα και οι κινήσεις που πρέπει να κάνουμε ως μικρά παιδιά, για να αποκτήσουμε διάφορα αντικείμενα στα περιβάλλοντα και να λάβουμε πρόσβαση σε ιδιαίτερα τρομακτικά μέρη για ένα παιδί. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει για τον μεγάλο βαθμό immersion του παιχνιδιού. Ακόμη και για το Start Menu κλείνουμε τα μάτια μας. Δεν περίμενα να νιώσω τόσο κοντά στον χαρακτήρα που χειρίζομαι. Ακόμη και το αρκουδάκι μας και η χρήση του έχει κάτι να μας διδάξει. Κάνοντας το να λάμπει, μπορεί να βλέπουμε κοντά, όμως χάνουμε το υπόλοιπο οπτικό πεδίο. Προσωπικά με βόλεψε καλύτερα να μην χρησιμοποιώ το φως. Μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν αναγκαίο.
Ενώ το παιχνίδι είναι αρκετά εντυπωσιακό και ατμοσφαιρικό χάρη της Unity3D, στην εισαγωγή μας τα χαλάει λίγο. Η μαμά του παίχτη φαίνεται κάπως χαμηλότερης ανάλυσης αλλά και το περιβάλλον της κουζίνας και της ντουλάπας. Ίσως το σκοτάδι και η όλη ατμόσφαιρα να κάλυπτε οποιαδήποτε λάθη στα textures του υπόλοιπου παιχνιδιού, για αυτό και δεν τα παρατήρησα.
Πηγαίνοντας στα ηχητικά του παιχνιδιού όλα είναι φανταστικά, ταιριάζουν απόλυτα με το παιχνίδι και προσδίδουν τα μέγιστα που θα μπορούσε να προσφέρει η ακοή σε παιχνίδι του είδους. Ο χειρισμός μου φαινόταν λίγο άχαρος στην αρχή, καθώς ο χαρακτήρας μας δεν είναι και το πιο ευκίνητο πλάσμα στον κόσμο, αλλά στην συνέχεια τον συνήθισα όπως με κάθε νέο παιχνίδι. Πάντως ορισμένες φορές νευρίασα, καθώς είτε δεν καθοδηγούσα καλά και έπεφτα συνέχεια σε τρύπες, είτε είναι επίτηδες δύσκολη η κίνηση λόγω ηλικίας.
Γενικότερα το παιχνίδι μου άφησε πολύ θετική εικόνα, και είναι μια μοναδική εμπειρία που θα σας βάλει στην θέση του μικρού παιδιού, βιώνοντας μια μοναδική-ονειρική περιπέτεια με ενδιαφέρον τέλος. Βέβαια, το γεγονός ότι το παιχνίδι μπορεί κανείς να το τελειώσει σε μία καθισιά (εννοώντας 2 περίπου ώρες) με την τιμή των 20€, το κάνει πιο δύσκολο ως σίγουρη αγορά. Όμως σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το δοκιμάσετε. Είναι μια φανταστική εμπειρία.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ την Enarxis Dynamic Media για την παροχή του παιχνιδιού. Το παιχνίδι δοκιμάστηκε σε PS4.
Ακολουθήστε το Videogamer.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις και τα νέα
