Όχι είναι η απάντηση! Να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή πως αυτό είναι ένα review του παιχνιδιού όπως είναι, όχι όπως περιμέναμε ή όπως μας υποσχέθηκε η Hello Games ότι θα είναι. Θα μπούμε λίγο και σε αυτά τα λημέρια παρακάτω στο άρθρο αλλά θα παραμείνουμε κατ’εξοχήν στο τι είναι το No Man’s Sky.
Πρόκειται για έναν ρηχό διαστημικό survival τίτλο που λαμβάνει χώρα σε ένα αχανές procedurally generated (ή αλγοριθμικά δημιουργημένο ελληνιστί) σύμπαν. Δεν έχει καμία σχέση με όσα είδαμε στα demos των περασμένων χρόνων και τα gameplays που έβγαιναν συνεχώς.
Είναι λίγο σαν τις ταινίες που το trailer της αποτελείται από όλες τις σκηνές που αξίζει να δεις, και όλη η υπόλοιπη ταινία είναι filler απλά για να φτάσει τα 120 λεπτά. Αλλά που επιπροσθέτως στο trailer έχει τον Stalone, μόνο που αυτός εμφανίζεται σε ένα κάδρο πίσω από κάποιον κομπάρσο για 2 λεπτά. Ε κάτι τέτοιο είναι και το No Man’s Sky. Πολύ κλο-κλο και από αυγό τίποτα, που λέει και ο Γεωργίου!
Το ταξίδι στον ουρανό του κανενός
Θα παραδεχτώ πως όταν ξεκίνησα να παίζω, δεν με ενόχλησε τίποτα στο No Man’s Sky. Ο κόσμος μου φάνηκε πολύ όμορφος, τα γραφικά καλά, οι ήχοι φυσιολογικοί και το gameplay αποδεκτό. Στο μισάωρο όμως είχα ήδη βρει αρκετά ενοχλητικά πράγματα. Πράγματα που άρχισαν να με κουράζουν. Πήγαινε έλα από την αρχή, βάλε καύσιμα, σπάσε πέτρες για να φτιάξεις το σκάφος σου κτλ.
Του έδωσα όμως παραπάνω χρόνο για να ανακαλύψω όσα περισσότερα γινόταν. Αυτό που κατάλαβα είναι πως όσο περισσότερο πέρναγε η ώρα, όσο ανεβοκατέβαινα από διαστημικούς σταθμούς σε πλανήτες, και όσο ταξίδευα από σύστημα σε σύστημα ήταν πως ο τίτλος δεν είχε και πολύ βάθος. Φάνηκε ήδη από την πρώτη ώρα πως ότι είχα κάνει ή μάθει ήδη, θα χρειαστεί να το κάνω ασταμάτητα για το υπόλοιπο του παιχνιδιού.
Και μάλιστα όχι μόνο βάθος δεν είχε, αλλά του έλειπαν και βασικά στοιχεία που βλέπουμε σε αντίστοιχους τίτλους. Όπως για παράδειγμα μια σοβαρή ιστορία, quests, κάποιο σενάριο/ιστορία κτλ. Ήταν ουσιαστικά μια τεράστια αλλά άδεια εμπειρία. Ναι έβλεπα πολλά διαφορετικά ζωάκια, με προβοσκίδες, φτερά κτλ, αλλά ουσιαστικά ήταν το ίδιο πράγμα με τον Κύριο Πατάτα. Αλλού η μύτη, αλλού τα χέρια, αλλά στην τελική το ίδιο πράγμα! Και η συνεχής αναπαραγωγή του ίδιας εργασίας συγκομιδής βράχων στοιχείων και χορταριών, με έκανε να νιώθω σαν ρομπότ σε γραμμή παραγωγής.
Κάθε τρεις και λίγο τελείωνε το laser, άντε βάλε πλουτώνιο. Κάθε τρεις και λίγο τελείωναν τα καύσιμα, άντε ξαναγέμιζε. Γέμισε το inventory, άντε πάμε πάλι στον παρόμοιο διαστημικό σταθμό, με τον τύπο που κάθεται και μιλάει άλλη γλώσσα να ξεφορτώσουμε και ξανά στην επιφάνεια για βοτσαλάκια.
Άσε που βρήκα και διάφορα λογικά προβλήματα. Τι σημαίνει ανακαλύπτω έναν πλανήτη όταν αυτός έχει ήδη πάνω κτίσματα; Πως είναι δυνατόν; Για να υπάρχει Monolith σημαίνει πως και κάποιος άλλος ήρθε πριν από μένα. Και γιατί εγώ μπορώ να ονομάσω πλανήτες και πλάσματα; Ο κάθε τυχάρπαστος που περνάει από αυτό τον γαλαξία αλλάζει τα ονόματα στα πάντα; Κάθε τρεις και λίγο ξαναγράφουν τους αστρικούς χάρτες σε αυτό το σύμπαν; Και τα παλικάρια που κάθονται σε τροχιά στους διαστημικούς σταθμούς ή προσεδαφίζονται στους διάφορους πλανήτες δεν τα ανακαλύπτουν; Επίσης βουνά δεν παίζουν σε κανένα πλανήτη; Λόφοι μόνο; Περίεργο σύμπαν! Anyway κάνω πως δεν με ενοχλεί και συνεχίζω!
Η Ιστορία του No Man’s Sky
Αυτή η σελίδα είναι κενή σκοπίμως, που λένε και στα βιβλία!
Το No Man’s Sky δεν έχει φυσιολογική ιστορία, αλλά περισσότερο ένα πλήθος “ποιητικών” μονολόγων που συνήθως δεν βγάζουν νόημα και υποτίθεται πως θα οδηγήσουν σε κάποια λογική πράξη από μέρους μας, μόνο που σχεδόν πάντα οι επιλογές που μας δίνονται στους διαλόγους είναι άσχετες με τις περιγραφές. Αυτοί οι “διάλογοι” συνήθως είναι με ανθρωποειδή στους διαστημικούς σταθμούς ή σε κάποια space anomalies ή κάποιες άλλες φορές με Monoliths, δηλαδή με πέτρες!
Απλά για την ιστορία να αναφέρω πως το “τέλος” του No Man’s Sky μετά από 35-40 ώρες, αλλά και το μεγάλο μυστήριο του κέντρου του γαλαξία που υποτίθεται πως θα βρίσκαμε, είναι απλά μια άχαρη φάρσα που οδηγεί σε ακόμα περισσότερο grinding. Πάμε παρακάτω.
Gameplay
Το Gameplay στο No Man’s Sky δεν έχει καμία ιδιαιτερότητα αφού μιλάμε για ένα free-roam τίτλο που απλά μαζεύουμε resources. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία υλικών, και αρκετές διαφορετικές συνταγές για να φτιάξουμε εξαρτήματα όπλα και μηχανήματα. Το ενοχλητικά μικρό inventory τόσο του σκάφους μας όσο και της στολής μας είναι αρκετό για να “σπάσει” την εμπειρία μας κατά την διάρκεια των ταξιδιών μας, και αρκετά περίεργο σαν λογική, αφού υποτίθεται πως αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός μας. Να μαζεύουμε πράγματα. Το αστείο σύστημα με τις διάφορες βάσεις στην επιφάνεια των πλανητών και τα χαμένα μυστικά μενίρ είναι απλά βαλμένο για να γεμίζει λίγο παραπάνω τον χώρο του No Man’s Sky και τον χρόνο που θα σπαταλήσουμε σε κάθε πλανήτη.
Η αλήθεια είναι πως η Hello Games ανακάλυψε τον τροχό σε πολλά πράγματα. Ενώ υπάρχουν ήδη πολλοί και καλοί survival τίτλοι, που έχουν θέσει κάποια standards για τον χειρισμό και τους μηχανισμούς του είδους, το No Man’s Sky πεισματικά αγνοεί πολλά πράγματα που λογικά περιμέναμε να δούμε σε τίτλο του είδους. Για παράδειγμα, το τρέξιμο – sprint – έχει απίστευτα μικρό cool-down, με αποτέλεσμα οποιαδήποτε προσπάθεια περιπάτου πάνω από 200-300 μέτρα να γίνεται εξουθενωτική. Άσε που κατά την άποψη μου θα έπρεπε να είναι μονίμως ανοιχτό το sprint.
Το Jetpack αντίστοιχα έχει μικρή διάρκεια αναγκάζοντας μας να πρέπει να κάνουμε τεράστιους κύκλους γύρω από τα βουνά ή τις μεγάλες πλαγιές. Τέλος το χιουμοριστικό cool-down του mining laser που υποτίθεται πως υπερθερμένεται για να είναι λίγο πιο “αληθοφανές”, αλλά αν λίγο πριν κοκκινίσει το αφήσουμε και το ξαναπατήσουμε μηδενίζει ξανά οπότε όλος ο μηχανισμός είναι άσκοπος. Με άλλα λόγια είναι λες και σκοπίμως έβαλαν εμπόδια για να κάνουν τον τίτλο πιο αληθινό, ενώ στην πραγματικότητα τον έκαναν πιο κουραστικό.
Η εμπειρία ανακάλυψης νέων ειδών καταντάει βαρετή και στο τέλος ανούσια, ενώ από ένα σημείο και μετά δεν ασχολείσαι καν. Όλα τα πλάσματα είναι σαν ζόμπι, χωρίς καμία αλληλεπίδραση μεταξύ τους και χωρίς νόημα ύπαρξης. Το φαινομενικά διασκεδαστικό feature της ονοματοδοσίας τόσο των πλανητών όσο και των πλασμάτων έχει πλάκα για κάνα μισάωρο (βλέπε screenshot παρακάτω), και μετά το ξεχνάς. Ακόμα και τα συνεχή milestones/achievements που ολοκληρώνουμε συχνά καταντάνε ενοχλητικά αφού καταλαμβάνουν όλη την οθόνη και μέχρι να τελειώσουν τα αργά cinematic animations απλά κοιτάμε.
Το AI που θα συναντήσουμε στο παιχνίδι είναι καθαρά και μόνο στους διάφορους sentinels που τριγυρίζουν άσκοπα στους πλανήτες, και είναι πραγματικά κακογραμμένο. Δεν έχει καμία λογική στο πότε σου επιτίθενται και τι ακριβώς πρέπει να κάνεις για να αποφύγεις να ειδοποιηθούν. Τη μια φορά μαζεύεις με τις ώρες χρυσό και δεν συμβαίνει τίποτα, και την άλλη μαζεύεις σίδηρο και στην πέφτουν από παντού. Το μόνο σίγουρο είναι πως μας την πέφτουν όταν προσπαθούμε να σπάσουμε τις πόρτες από εγκαταλελειμμένες βάσεις, αλλά μόλις μπούμε μέσα και ξαναβγούμε όλα μια χαρά. Φιλαράκια, δεν έγινε και τίποτα.
Ο χειρισμός στο έδαφος είναι φυσιολογικός, χωρίς τίποτα νέο και χωρίς καμία ιδιαιτερότητα. Ο χειρισμός του σκάφους από την άλλη είναι αρκετά περίεργος και θέλει λίγη συνήθεια, αφού ακόμα και δωρεάν space sim τίτλοι ξεπερνάνε την εμπειρία πτήσης του No Man’s Sky. Δύστροπος και με κακό feedback στο “πηδάλιο” που καμιά φορά σε αναγκάζει να κάνεις pause για τουαλέτα – και ας μην την χρειαζόσουν.
Η μηδενική αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, πέρα από τα χόρτα και τις πέτρες, καθιστά το gameplay μονότονο, αφού ουσιαστικά είναι ένα ατέρμονο ταξίδι στις επιφάνειες και τις σπηλιές των αλγοριθμικών πλανητών. Μια συνεχής διαλογή στοιχείων, για να φτιάξεις Antimatter, για να φτιάξεις καύσιμα για το Hyperdrive, για να κάνεις “άλμα” στο επόμενο Ηλιακό σύστημα, και μετά άντε πάλι από την αρχή.
Τέλος οι διάλογοι είναι αστείοι καθώς δεν βγάζουν νόημα συνήθως, ενώ δεν οδηγούν και πουθενά (πέρα από το να πλησιάσουμε σιγά σιγά το κέντρο του γαλαξία), και η αλληλεπίδραση με τον υπόλοιπο “κόσμο” που βλέπεις να πετάει από δω και από κει, είναι απλά ακόμα ένα ίδιο μενού διαλόγου απλά για ανταλλαγή και αγοραπωλησίες προϊόντων.
Γραφικά και ήχος στο No Man’s Sky
Τα γραφικά του No Man’s Sky είναι πολύ όμορφα χωρίς όμως να είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Είναι καλοφτιαγμένα μεν, αλλά τα έχουμε ξαναδεί πολλάκις. Υπάρχει μια αρκετά ιδιαίτερη στιλιστική προσέγγιση σε όλα, καθώς τόσο τα textures όσο και ο φωτισμός είναι πανέμορφα.
Το User Interface του παιχνιδιού είναι άθλιο, ίσως από τα χειρότερα που έχω δει σε αντίστοιχους τίτλους, με απλά πράγματα που έχουμε συνηθίσει σε τίτλους με inventory να λείπουν, και με συγκεκριμένες λειτουργίες που φαίνονται λες και φτιάχτηκαν σκοπίμως με τέτοιο τρόπο για να κάνουν το παιχνίδι κουραστικό μόνο και μόνο από τα μενού του. Άθλιος χειρισμός του inventory, τραγικό interface για crafting, και απαράδεκτα μενού “διαλόγων”. Τα κουραστικά animations στα μενού και στους διαλόγους κάνουν την εμφάνιση τους παντού, όπως για παράδειγμα στα διάφορα trade stations, που ενώ είναι η ουσία του παιχνιδιού, μας αναγκάζουν να καίμε 15 δευτερόλεπτα κάθε φορά που θέλουμε να αγοράσουμε/πουλήσουμε κάτι.
Η μουσική επένδυση του No Man’s Sky τέλος είναι πάρα πολύ ωραία και σωστά δομημένη ώστε να βοηθάει απαλά στο παρασκήνιο όσο εμείς μαζεύουμε χόρτα και πέτρες. Τα γενικά ηχητικά εφέ από την άλλη είναι μέτρια και ελαχίστως διαφορετικά μεταξύ τους. Με άλλα λόγια τα δισεκατομμύρια διαφορετικά είδη που θα ανακαλύψετε μουγκρίζουν όλα το ίδιο. Και αυτό το μόνιμο “μπιιιιιιιιιιζ” από το laser περισυλλογής βράχων αλλά και τα ασταμάτητα και απίστευτα κουραστικά warnings της στολής για τα αποθέματα που τελειώνουν, θα κάνουν καιρό να φύγει από τα αυτιά μου.
Η έκδοση για PC που δοκίμασα είχε πολλά προβλήματα, καθώς υπήρχαν πολλά αδικαιολόγητα frame drops, αρκετά crashes στο desktop και διάφορα άλλα αστεία bugs πράγμα που υποδηλώνει πως ήταν ακόμα ένα κακό και τσαπατσούλικο port. Κλασσικό παράδειγμα τέτοιου περίεργου λάθους, πως σταθερά στο δίωρο το παιχνίδι αρχίζει και κολλάει ανεξήγητα και θέλει restart για να επανέλθει. Επίσης υπάρχουν πολλά παράξενα στο θέμα γραφικών όπως για παράδειγμα το περίεργο draw distance με αυτό το περίεργο pixel loading, με αντικείμενα να πετάνε και να μην ακουμπάνε στην επιφάνεια. Μια άλλη φορά, με το που έκανε load το παιχνίδι, μετά το καθιερωμένο restart, μου ζήτησε να πατήσω R2 για να μπω στο σκάφος, αλλά μετά ένιωσε ότι είμαι σε PC και άλλαξε σε έψιλον, με άλλα λόγια πράγματα που δείχνουν πως δεν έχει γίνει το παραμικρό QA, τουλάχιστον στην έκδοση για PC.
More Like, No Man’s Lie!
Πάμε τώρα στο τι υποσχέθηκε η Hello Games, τα οποία να ξεκαθαρίσουμε δεν λαμβάνουμε καθόλου υπόψη μας στην άποψη μας για το review. Ναι ο Sean Murray είπε πολλά πράγματα από τότε που πρωτοανακοινώθηκε ο τίτλος μέχρι την κυκλοφορία του. Αυτά τα πράγματα ήταν αυτά που κατά την άποψη μου έκαναν το μεγαλύτερο κακό στο No Man’s Sky. Έκαναν τους πιθανούς αγοραστές να περιμένουν περισσότερα από όσα είναι αυτός ο τίτλος.
Δεν θα μπω σε λεπτομερή λίστα με τα πράγματα που είπαν ή έδειξαν στα video τους και τελικά δεν υπάρχουν στο παιχνίδι, αλλά θα παραμείνω σε μερικές δηλώσεις κατά τις διάφορες παρουσιάσεις. Όπως ανακάλυψαν για παράδειγμα όσοι έκαναν data mining στο No Man’s Sky, τα περισσότερα αν όχι όλα τα demo που έδειχναν exclusivelly σε ιστοσελίδες που έτρεξαν να γίνουν πρωτοστάτες στην διάδοση ψευδών όπως αποδεικνύεται πληροφοριών, ήταν ειδικά σχεδιασμένα και καθόλου τυχαία όπως μας άφηναν να πιστεύουμε ή μας έλεγαν. Δεν υπήρχε τίποτα τυχαίο. Όλα ήταν καλά τοποθετημένα ώστε να παρουσιάζεται κάτι που οι πιθανότητες να το συναντήσεις είναι πραγματικά πολύ μικρότερες από το να κερδίσεις Τζόκερ, ΛΟΤΤΟ και Λαχείο μαζί! Οι πραγματικοί πλανήτες μοιάζουν ελάχιστα με αυτούς που πούλησαν, αφού το randomness τους κάνει να είναι συνήθως άδειοι.
Δεν υπάρχει επίσης κανένα ίχνος multiplayer. Ναι το παιχνίδι δεν είναι πως χρειάζεται multiplayer ούτε περίμενα πως θα έπεφτα συνέχεια πάνω σε κόσμο αφού το σύμπαν είναι τεράστιο, αλλά μόνοι τους το έλεγαν και τελικά δεν το συμπεριέλαβαν στον τίτλο τους. Γενικότερα αν κάνετε μια απλή αναζήτηση θα βρείτε λίστες στο reddit με πράγματα που υποσχέθηκαν ή είπαν τα οποία ή δεν υπάρχουν ή δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που είπαν. Να λοιπόν πως γεννιέται το hype, να πως ο κόσμος περιμένει πολλά και να πως η απογοήτευση είναι μεγαλύτερη όταν περιμένεις παγωτό σοκολάτα και τρως μόνο το χωνάκι.
Είμαι σίγουρος πάντως πως υπάρχει πολύς κόσμος που έκανε προπαραγγελία του τίτλου μόνο και μόνο βασισμένος σε όσα έδειχναν και όσα έλεγαν από την Hello Games. Γι’αυτό παιδάκια το νου σας! Ποτέ pre-orders! Εκμεταλλευτείτε το refund του Steam (ή την τραγική πολιτική επιστροφής του PS4 – που θα συζητήσουμε σε άλλο άρθρο), περιμένετε να κυκλοφορήσει ο τίτλος, αγοράστε τον και μέσα σε 2 ώρες αν σας απογοητεύσει ζητήστε επιστροφή των χρημάτων σας. Και ούτε γάτα ούτε ζημιά! Ειδικά για έναν φαινομενικά ημιτελή τίτλο από μια indie εταιρία, που όμως κατά τα άλλα κοστίζει 60€, ο παραπάνω τρόπος είναι μονόδρομος.
Και αν κάποιοι είναι της άποψης πως επειδή η Hello Games είναι μια εταιρία με 15 άτομα, δε θα κρίνουμε την εταιρία ή τα παιχνίδια της με τον ίδιο τρόπο που κρίνουμε τις triple A εταιρίες, αυτό δεν θα έπρεπε να μπαίνει στην εξίσωση καθόλου, καθώς η αγορά των video games είναι καθολική. Όλοι οι τίτλοι απευθύνονται στο ίδιο γενικό κοινό, με τις επιμέρους ομάδες συμπάθειας βέβαια. Και όταν οι εταιρίες video παιχνιδιών πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες ή όταν κρύβουν την αλήθεια και βασίζουν την καμπάνια τους σε ψέμματα και ανακρίβειες θα έχουν 65% αποχή όπως και με του πολιτικούς και τις εκλογές στην χώρα μας.
Επίλογος
Tο No Man’s Sky είναι σαν το Τζόκερ. Έχεις εκατομμύρια συνδυασμούς αλλά μόνο 65 αριθμούς! Έτσι ακριβώς είναι και οι 18 πεντάκις εκατομμύρια πλανήτες του No Man’s Sky που δημιουργούνται με αλγόριθμους. Υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός “υλικών” και μοντέλων που απλά αναπαράγονται με διαφορετικό τρόπο. Με άλλα λόγια δεν παρέχει και κανένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Ίσα ίσα που κάποιες φορές το αποτέλεσμα είναι αστείο.
Ουσιαστικά μιλάμε λοιπόν για έναν μέτριο survival resource gathering τίτλο με όμορφα/εντυπωσιακά γραφικά, μέτριο ήχο, κακό gameplay και μηδενική ιστορία. Τέτοιοι τίτλοι συνήθως δεν έχουν αντοχή στον χρόνο και το No Man’s Sky δείχνει να μην έχει καν αντοχή στις ώρες!
Το προτείνω σε όσους μπορούν από την αρχή να δεσμευτούν και να ανεχθούν όλα τα παραπάνω ελαττώματα, στο όνομα του grinding. Κατά τα άλλα η πολυδιαφημισμένη και πολλά υποσχόμενη εμπειρία ήταν μετριότατη. Βέβαια προφανώς θα υπάρξει και κόσμος που θα ανακαλύψει ένα κάρο πλανήτες σπιθαμή προς σπιθαμή, αλλά αυτή η κατηγορία είναι μικρή και ιδιαίτερη θεωρώ.
Δυστυχώς με ελάχιστες σωστές προσθήκες ο τίτλος θα μπορούσε να είναι πολύ περισσότερα, αλλά it is what it is που λένε και στο χωριό μου! Το μόνο καλό που βγαίνει από το πόσα κακά έχει το No Man’s Sky είναι πως ενδέχεται όσοι developers βγάλουν κάτι αντίστοιχο στο μέλλον, να μάθουν πολλά από τα λάθη της Hello Games, τόσο στην παραγωγή όσο και στην προώθηση του τίτλου τους!
Ακολουθήστε το Videogamer.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις και τα νέα
