Κάνοντας μία θαρραλέα βουτιά στα άδυτα του αφιλόξενου σύμπαντος που εμπνεύστηκε ο Dmitry Glukhovsky, μπορεί κανείς να βρεθεί αντιμέτωπος με έναν κόσμο στο χείλος του αφανισμού. Έναν κόσμο του οποίου όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί παίζουν, πλέον, σε ένα διαρκές παιχνίδι επιβίωσης και επικράτησης του ισχυρότερου. Έναν κόσμο με μεταλλαγμένα και κάθε άλλο παρά φιλικά πλάσματα. Έναν κόσμο τον οποίο δημιούργησε το πιο επικίνδυνο τέρας από όλα, ο άνθρωπος. Κατά την διάρκεια του Metro Exodus, αλλά και των δύο προηγούμενων τίτλων Metro 2033 και Metro Last Light, ο παίκτης καταλαβαίνει πως δεν πρόκειται για ένα ακόμη συνηθισμένο, πολεμοχαρές action shooter με αφθονία εκρήξεων και πυρομαχικών. Η σειρά Metro καταφέρνει να μας ταξιδέψει σε μία υποθετική πραγματικότητα με ένα προσγειωμένο, όμως, σενάριο. Σενάριο που φαντάζει τρομακτικό και αυτό γιατί δεν βρίσκεται τόσο μακριά από την πραγματικότητα όσο θα πίστευε κανείς. Το Metro Exodus καταφέρνει να δώσει μία κατακλείδα σε μία από τις πιο «λογοτεχνικές» σειρές βιντεοπαιχνιδιών και είναι από τις λίγες περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει κανένα απολύτως κενό μέσα στον παίκτη όταν πέφτουν οι τίτλοι τέλους. Ας δούμε μαζί τους λόγους που το Metro Exodus επιτυγχάνει να τιμήσει την σεναριακή κληρονομιά και τις προσδοκίες που έφερε στις πλάτες του.
Ταξίδι σε μία… διαφορετική μετά-αποκαλυπτική Ρωσία
Ο ονειροπόλος πρωταγωνιστής μας, Artyom, βρίσκεται σε μία ακόμη εκτός-προγράμματος περίπολο στη ραδιενεργή επιφάνεια της Μόσχας. Βλέπουμε έναν Artyom στο μυαλό του οποίου έχει γίνει έμμονη ιδέα η εύρεση ενός τόπου όπου θα μπορούσε να ζήσει αναπνέοντας καθαρό αέρα. Δίχως μάσκες οξυγόνου, δίχως όπλα, δίχως τέρατα – ανθρώπινα και μη – να προσπαθούν να του στερήσουν όλα αυτά για τα οποία έχει παλέψει έτσι ώστε να τα εξασφαλίσει. Η ζωή του άλλωστε έχει αποκτήσει ένα επιπλέον νόημα από εκείνες των υπόλοιπων επιζώντων του πυρηνικού πολέμου που ζουν στα καταφύγια του Μετρό της Μόσχας, αφού έχει βρει την αγάπη στο πρόσωπο της γυναίκας του, Anna, σε έναν κόσμο όπου παρεμφερή συναισθήματα αποτελούν ανεκτίμητη πολυτέλεια. Αψηφώντας διαταγές των ανώτερών του, ανακαλύπτει πως πιθανόν υπάρχουν περιοχές κατά μήκος της Ρωσίας τις οποίες δεν επηρέασαν οι πυρηνικές εκρήξεις του πολέμου και οι όποιες επιπτώσεις τους. Όντας αποφασισμένος, μαζί με την Anna και μία ομάδα από έμπιστους συντρόφους, επιβιβάζεται στο τρένο «Aurora» (= Αυγή) και ξεκινά ένα αβέβαιο και επικίνδυνο ταξίδι για την εύρεση της… αυγής μιας ειρηνικής και ήσυχης ζωής.
Το μεγαλείο ολόκληρης της σειράς, αλλά κυρίως του τελευταίου τίτλου, βρίσκεται στην απλότητα του Artyom. Ένας πρωταγωνιστής, ο οποίος κατ’ επιλογήν των δημιουργών μιλάει μόνο κατά τη διάρκεια των loading screens που μας εισάγουν στο κάθε νέο κεφάλαιο. Και αυτό όχι γιατί δεν υπήρχαν πρώτες ύλες και θα «έσωζε χρόνο» το να μην έχει κάτι να πει ο πρωταγωνιστής, αλλά επειδή εντείνεται η αίσθηση της αφήγησης. Ο Artyom είναι ένας απλός παρατηρητής σε έναν κόσμο που σφύζει από δυστυχία, όλεθρο. Έναν κόσμο σάπιο, στον οποίο προσπαθεί χωρίς πολλά λόγια αλλά με πράξεις να διασφαλίσει την δική του, έστω, ευτυχία και των κοντινών του ατόμων. Δεν κάνει υποσχέσεις σουρεαλιστικές όπως οι περισσότεροι πρωταγωνιστές και ο παίκτης καταλαβαίνει διαρκώς πως πρόκειται για έναν απλό άνθρωπο που απλά πασχίζει να επιβιώσει χωρίς να είναι ατέρμονη η τύχη του, με τη ζωή του να κρέμεται συνεχώς από μία κλωστή.
Το ταξίδι στο Metro Exodus διαρκεί σχεδόν έναν χρόνο και η συντροφιά του Artyom σε κάθε στάση του ταξιδιού καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα: στο ότι ο άνθρωπος ήταν, είναι και θα είναι το πιο επικίνδυνο τέρας από όλα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού θα βρεθείτε αντιμέτωποι με αιρετικούς, κανίβαλους και όλων των ειδών ανθρώπους που επέλεξαν να επιβιώσουν γεμίζοντας σκοτάδι και παράνοια την ψυχή τους και όχι ελπίδα. Κατά μήκος του ταξιδιού πάνω στην Aurora, θα δεθείτε περισσότερο με τους χαρακτήρες της συντροφιάς του Artyom, θα ζήσετε έντονες συναισθηματικές στιγμές, αλλά και σημεία κατά τα οποία θα σας διακατέχει η αγωνία και η αδρεναλίνη. Όλος αυτός ο πανέμορφα πλεγμένος ιστός της ιστορίας του Metro Exodus καταλήγει με δύο διαφορετικά τέλη, ανάλογα το πώς δράσατε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, κάθε ένα από τα οποία ήταν εξίσου ικανοποιητικό και λυτρωτικό.
Όπως προανέφερα, το Metro Exodus δεν αφήνει κανένα απολύτως κενό μέσα στον παίκτη με το πέρας του, αλλά καταφέρνει με μοναδικό τρόπο να μας κάνει να μην θέλουμε να δούμε άλλο τίτλο της σειράς Metro. Και αυτό γιατί θα είναι κρίμα να κινδυνέψει να διαστρεβλωθεί μία από τις πιο στοχαστικές ιστορίες στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών. Με εκθετική αύξηση της έντασης από την αρχή μέχρι το τέλος, αποτελεί μία πλήρης σεναριακά τριλογία και έτσι ακριβώς θέλουμε να παραμείνει.
Gameplay και Περιβάλλοντα
Ακόμα και αν έχετε παίξει τους προηγούμενους τίτλους της σειράς, θα καταλάβετε από την πρώτη κιόλας ώρα στο παιχνίδι πως το Survival στοιχείο είναι πιο έντονο από ποτέ στο Metro Exodus. Δεν έχετε πλέον την «πολυτέλεια» ύπαρξης βάσεων όπου παλιότερα μπορούσατε να ανεφοδιάζεστε. Τώρα πρέπει να κατασκευάζετε οι ίδιοι ή να βρίσκετε εξερευνώντας τις περιοχές του παιχνιδιού, το κάθε ένα αντικείμενο που είναι απαραίτητο για την επιβίωση σας. Πυρομαχικά, πρώτες βοήθειες, φίλτρα οξυγόνου, εκρηκτικά, επιπλέον attachments για τα όπλα σας, θα πρέπει να φροντίζετε κάθε φορά να βγαίνετε εξοπλισμένοι στα τρομερά αφιλόξενα περιβάλλοντα της Ρωσίας. Μπορείτε να κατασκευάζετε τα πάντα σε ειδικούς πάγκους που βρίσκονται σε ορισμένα checkpoints στην κάθε περιοχή, παρόλα αυτά ο Artyom έχει στην κατοχή του ένα εξαιρετικά χρήσιμο σακίδιο με το οποίο μπορείτε να αλλάζετε όποτε θέλετε attachments στα όπλα σας για να αντιμετωπίζετε διαφορετικά τους αντιπάλους σας ανάλογα τις περιστάσεις. Επιπλέον, μπορείτε να εξοπλίζεστε με πρώτες βοήθειες, φίλτρα οξυγόνου και throwables on-the-go, χωρίς όμως να έχετε τη δυνατότητα να κατασκευάζετε ανά πάσα στιγμή τις υπερπολύτιμες σφαίρες για τα όπλα σας. Ως αποτέλεσμα, πρέπει συνεχώς να κάνετε οικονομία πυρομαχικών αλλά και να προτιμάτε πιο σιωπηλές και stealth προσεγγίσεις. Όσον αφορά το κομμάτι του stealth εξ ολοκλήρου είναι πολύ βασικό με αρκετά απλή δομή, με την ιδιαιτερότητα του ότι μπορείτε να σβήνετε οποιοδήποτε φως τριγύρω σας, έτσι ώστε να αποφεύγετε πιο εύκολα τους εχθρούς σας. Τέλος, έχετε τη δυνατότητα να κρατάτε δύο όπλα της επιλογής σας και ένα τρίτο που υποχρεωτικά πρέπει να είναι το tikhar rifle. Θα προτιμούσα να δίνεται η δυνατότητα στον παίκτη να επιλέγει εκείνος το τρίτο όπλο, καθώς θεωρώ πως είναι ένας ανούσιος περιορισμός του παιχνιδιού με σκοπό να χρησιμοποιείται περισσότερο το χαρακτηριστικό αυτό όπλο της σειράς. Τουλάχιστον, στην συνέχεια του παιχνιδιού σας δίνεται η επιλογή να έχετε το crossbow στη θέση του tikhar rifle, οπότε σε εκείνο το σημείο το πώς θα πορευτείτε αφορά το στυλ παιχνιδιού του καθενός.
Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού θα επισκεφτείτε διαφορετικά περιβάλλοντα σε διαφορετικές εποχές του χρόνου. Από χιονισμένες πόλεις και τις όχθες του ποταμού Βόλγα, μέχρι αμμώδεις ερήμους και δάση με πανέμορφα χρώματα, το Metro Exodus ξεφεύγει από την άλλοτε συνηθισμένη φόρμουλα του που περιοριζόταν σε χειμερινές περιοχές και υπόγεια στενά τούνελ. Πλέον έχετε στην κατοχή σας χάρτη για κάθε ξεχωριστή περιοχή, δίνοντας μία παραπάνω αίσθηση ελευθερίας στον παίκτη. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ένα ολοκληρωμένο open world παιχνίδι και πιστεύω πως οι developers ήθελαν απλά να διατηρήσουν την ισορροπία μεταξύ της γραμμικής εξέλιξης του παιχνιδιού και της ελεύθερης εξερεύνησης. Ναι, υπάρχουν μερικά side quests τα οποία έχουν ως σκοπό να σας βοηθήσουν να μάθετε παραπάνω πληροφορίες για τους συνταξιδιώτες σας και να δεθείτε μαζί τους, πέραν αυτού όμως ο μόνος λόγος που σας δίνεται η ελευθερία αυτή είναι για να βρίσκετε περισσότερες προμήθειες, αλλά και να μπορείτε να έχετε ποικίλες επιλογές στην προσέγγιση των αποστολών. Αξίζει να πούμε και δύο λόγια για την Α.Ι του παιχνιδιού η οποία ανεξαρτήτως της δυσκολίας που έχετε επιλέξει, ορισμένες φορές φαίνεται ανεπαρκώς προγραμματισμένη. Την μία στιγμή οι εχθροί ανταποκρίνονται με αρκετά αληθοφανή τρόπο κατά την διάρκεια των αναμετρήσεων, ενώ άλλες φορές φαίνεται σαν να αγνοούν τελείως το ότι ο παίκτης βρίσκεται ακριβώς μπροστά τους. Εξαιρώντας την ατέλεια αυτή, βρίσκουμε ικανοποιητική ποικιλία εχθρών κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ειδικά στην περίπτωση των μεταλλαγμένων πλασμάτων θα διαπιστώσετε πως πρέπει να έχετε ένα μέτρο στις συγκρούσεις μαζί τους, καθώς αποδεικνύονται εξαιρετικά αδυσώπητοι αντίπαλοι.
Οπτικοακουστικός Τομέας
Λόγω του ότι μέχρι στιγμής έχω εκθειάσει αρκετά το παιχνίδι, αφού δεν μου έχει δώσει λόγο να μην το κάνω στους τομείς που ήδη ανέλυσα, ήρθε η στιγμή να μειώσω λίγο την υπερβολικά θετική ατμόσφαιρα. Λόγος γίνεται για τις ερμηνείες και τα τεχνικά προβλήματα των διαλόγων. Ειδικά στην αρχή του παιχνιδιού, δεν θα σας κρύψω πως νόμιζα ότι παίζω κάποια ελαττωματική έκδοση. Από ότι φαίνεται, οι developers στην προσπάθεια τους να κάνουν πιο αληθοφανείς τις συζητήσεις μεταξύ παραπάνω από δύο χαρακτήρων επέλεξαν να βάζουν διαφορετικά λόγια το ένα πάνω στο άλλο, ίσως για να δείξουν πως υπάρχει διαφωνία και ένταση ανάμεσα στους χαρακτήρες. Έτσι, τουλάχιστον, θέλω εγώ να πιστεύω για να δώσω μία λογική εξήγηση σε αυτήν την τελείως ερασιτεχνική απόδοση διαλόγων σε ορισμένα σημεία, η οποία αφαιρεί ένα μεγάλο κομμάτι της ιδιαίτερης ατμόσφαιρας που δημιουργούν όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού. Όσο για τις ερμηνείες των ηθοποιών που δίνουν τις φωνές τους στους χαρακτήρες είναι είτε ακριβείς, συναισθηματικές και γεμάτες ένταση, είτε τελείως ανέκφραστες, υποβαθμίζοντας έτσι σημεία τα οποία θα μπορούσαν να είναι πολύ συναισθηματικά φορτισμένα. Ευτυχώς, στο ακουστικό κομμάτι, ο παίκτης αποζημιώνεται από την εκπληκτική ακρίβεια των περιβαλλοντικών ήχων, αλλά και πανέμορφων και απόλυτα ταιριαστών αυθεντικών soundtracks.
Οπτικά, το παιχνίδι είναι άρτιο. Πανέμορφα τοπία, ρεαλιστικοί φωτισμοί, λεπτομέρειες στα πρόσωπα και στα μοντέλα όλων των χαρακτήρων και των τεράτων, καθώς και σωστά εκτελεσμένα animations. Όλα αυτά συντελούν σε ατελείωτα screen shots και στιγμές που ο παίκτης θα θελήσει απλά να ξαποστάσει και να θαυμάσει λίγο την νέα εντυπωσιακή δημιουργία της 4Α Games, η οποία θα αποτελέσει εύκολα βασικό benchmark test στα PC για τις νέες κάρτες γραφικών με ray-tracing μηχανισμούς.
To Metro Exodus είναι ακριβώς αυτό που θέλαμε από πολλές απόψεις. Μία καλή ιστορία που δίνει ένα τέλος στο ταξίδι του Artyom στην δυστοπική Ρωσία και που μας βάζει σε σκέψεις με τολμηρές ατάκες και εικόνες. Δεν χρειαζόμασταν μια ακόμα προσθήκη στην μεγάλη συλλογή των «άμυαλων» shooters και αυτό το σεβάστηκαν με το παραπάνω οι developers στη 4A Games. Όχι μόνο άφησαν αναλλοίωτη την μελαγχολική και μοναχική αισθητική της σειράς, αλλά την εξύψωσαν δίνοντας μας χαρακτηριστικές στιγμές και πολλή… «τροφή για σκέψη». Θα κλείσω το παρόν review διατυπώνοντας μία πρόταση που είπε ο Miller στον Artyom και θα σας αφήσω να σκεφτείτε το νόημα της αλλά και την σύνδεση της μέσα στο ίδιο το παιχνίδι:
“What is better, I wonder? Life built on a lie or death born out of truth”
To Metro Exodus είναι διαθέσιμο σε PC, Xbox One και PS4.
Να ευχαριστήσουμε την Enarxis Dynamic Media για την παροχή του τίτλου.
Ακολουθήστε το Videogamer.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις και τα νέα
ΣΧΟΛΙΑ