Τα horror games ήταν ανέκαθεν μία από τις μεγαλύτερες αγορές στον χώρο των video games. Developers από όλο τον κόσμο προσπαθούν να δώσουν το κάτι παραπάνω και να κυκλοφορήσουν το next big thing. Ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα ήταν πάντα, η εξέλιξη του είδους, το κάτι παραπάνω. Το Until Dawn επιτέλους έφερε αυτή την αλλαγή και το νέο είδος horror games είναι εδώ.
Το Until Dawn είναι ένα interactive drama survival horror game. Αναπτύχθηκε από την Supermassive Games (μια εταιρία σχετικά άγνωστη μέχρι τώρα) και κυκλοφόρησε από την Sony ως exclusive τίτλος για το PS4 τον Αύγουστο του 2015. Με αρχική ημερομηνία κυκλοφορίας μέσα στο 2013, το παιχνίδι πέρασε από πολλά στάδια μέχρι την τελική κυκλοφορία του.
Η ιστορία του παιχνιδιού ξεκινάει με μια παρέα 8 φίλων σε ένα εξοχικό στο βουνό, ένα χρόνο μετά την εξαφάνιση 2 κοριτσιών από την παρέα τους. Τα πράγματα γρήγορα αρχίζουν να παίρνουν άσχημη τροπή και τα παιδιά καταλαβαίνουν ότι ίσως δεν είναι μόνοι. Ο απόλυτος σκοπός; Μα φυσικά ποιος θα επιζήσει μέχρι την αυγή.
Οπτικά το παιχνίδι είναι αριστουργηματικό. Ο ρεαλισμός στις μονάδες αλλά και στο περιβάλλον είναι εξαιρετικός, σε σημείο που πολλές φορές ξεχνάς ότι στη πραγματικότητα παίζεις ένα παιχνίδι και δεν παρακολουθείς μια horror ταινία. Ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος είναι ταιριαστός με το theme του παιχνιδιού και ο φωτισμός δίνει το απαραίτητο feeling. Έχει γίνει επίσης εξαιρετική δουλειά στην μεταφορά των μοντέλων των χαρακτήρων. Πέρα από την εξαιρετική ομοιότητα με τους πραγματικούς ηθοποιούς, οι εκφράσεις του προσώπου καθώς και οι κινήσεις των σωμάτων μπορώ να πω ότι είναι από τις καλύτερες που έχω δει σε video game.
Το παιχνίδι βασίζεται στο λεγόμενο Φαινόμενο της Πεταλούδας ή Butterfly Effect. Εδώ να πω ότι πολλά παιχνίδια κατά καιρούς διαφημίζουν το συγκεκριμένο element και υποστηρίζουν ότι οι επιλογές του παίκτη έχουν αντίκρισμα στην πορεία της ιστορίας. Επειδή πάντα με ενδιέφερε αυτό το κομμάτι και έχω παίξει σχεδόν όλα αυτά τα παιχνίδια, έχω να πω με μεγάλη σιγουριά ότι το Until Dawn το πετυχαίνει αυτό για πρώτη φορά σε τεράστιο ποσοστό. Μια φαινομενικά ασήμαντη επιλογή σε κάποιο σημείο του story οδηγεί σε μια μεγάλη αλλαγή σε κάποιο άλλο σημείο. Δεν υπάρχουν “try again” ούτε “game over”. Οποιαδήποτε επιλογή γίνεται μέσα στο παιχνίδι απλά αλλάζει την ροή της ιστορίας του. Χαρακτήρες πεθαίνουν, χαρακτήρες αλλάζουν και έχει άλλο τέλος το παιχνίδι κάθε φορά. Αυτό κάνει το παιχνίδι replayable καθώς δεν γίνεται να δεις όλες αυτές τις διαφορετικές εκδοχές σε ένα ή δυο gameplays. Επίσης βοηθάει στο immersion καθώς ξέρεις ότι όποια επιλογή κάνεις στο παιχνίδι θα έχει αποτέλεσμα στην πορεία. Αυτό που έχω να σημειώσω είναι ότι σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να τους οδηγήσεις όλους ζωντανούς μέχρι το τέλος.
Ο χειρισμός του παιχνιδιού είναι σχετικά απλοϊκός αλλά αποτελεσματικός. Δίνεται μεγάλη έμφαση σε quick time events κάτι το οποίο επηρεάζει άμεσα την ιστορία. Αν δεν προλάβεις να πατήσεις κάποιο κουμπί ή δεν προλάβεις να στοχεύσεις σωστά, τότε τα αποτελέσματα πιθανότατα θα είναι άσχημα. Πέρα από τα QTE, ο χειρισμός στις υπόλοιπες φάσεις του παιχνιδιού είναι κάτι το σχετικά απλό. Πατάς X για να ερευνήσεις ένα αντικείμενο ή ένα χώρο και ουσιαστικά χρησιμοποιείς τα κουμπιά κίνησης. Όμως αυτό δεν κάνει το παιχνίδι βαρετό καθώς εναλλάσσονται πολύ συχνά τα QTE με τον συμβατικό χειρισμό, τα cut scenes και τις επιλογές που έχεις να κάνεις. Σε αυτό το σημείο πρέπει να πω ότι το παιχνίδι εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις δυνατότητες του DualShock 4. Ξεκινώντας το παιχνίδι μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα στον αναλογικό χειρισμό και στον motion control χειρισμό. Αλλά ακόμα και αν επιλέξεις να χειριστείς με τα analog sticks υπάρχουν elements που πρέπει να χρησιμοποιήσεις και κάνουν το παιχνίδι ακόμα πιο immersive. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα βεβαίως είναι το ότι πρέπει να κρατήσεις ακίνητο το χειριστήριο όταν κρύβεσαι. Ακόμα και μια μικρή κίνηση προδίδει τη θέση σου και ας πούμε απλά ότι ο χαρακτήρας δεν θα έχει καλή κατάληξη.
Το story του παιχνιδιού ξεκινάει καλά. Γνωρίζεις τους χαρακτήρες και τις σχέσεις μεταξύ τους κάτι το οποίο στη συνέχεια το παιχνιδιού βοηθάει στο να θέλεις να επιβιώσουν όσοι περισσότεροι γίνεται. Προχωρώντας περιέχει αρκετά twists και στιγμές αγωνίας, η εξέλιξη της ιστορίας στο δεύτερο μισό παρόλα αυτά είναι ένα μείον για μένα στο παιχνίδι. Δεν ταιριάζει με το feeling του παιχνιδιού μέχρι εκείνη τη στιγμή και γενικά μπορώ να πω ότι δεν χρειαζόταν να πάει προς εκείνη την κατεύθυνση. Ενώ αυτό δεν είναι αρκετό για να χαλάσει την εμπειρία του παιχνιδιού συνολικά, σίγουρα εγώ προσωπικά θα το είχα ευχαριστηθεί περισσότερο αν δεν κατέληγε έτσι.
Το voice acting του παιχνιδιού είναι εξίσου εξαιρετικό με το οπτικό αποτέλεσμα. Με ένα πολύ ενδιαφέρον cast από φρέσκους αλλά και πιο γνωστούς ηθοποιούς. Ενδεικτικά να αναφέρω την Hayden Panettiere (Heroes), τον Brett Dalton (Agents of S.H.I.E.L.D.), τον ανερχόμενο Rami Malek (Mr. Robot) και τέλος τον εξαιρετικό Peter Stormare (Prison Break). Όλοι οι ηθοποιοί κάνουν εξαιρετική δουλειά και κατά τη γνώμη μου προσφέρουν μια από τις καλύτερες εμπειρίες voice acting σε video game. Ίσως ισάξια με την εκπληκτική δουλειά που έγινε στο The Last of Us.
Σχετικά με το horror element του παιχνιδιού, έχω να πω ότι η ατμόσφαιρα καθ όλη τη διάρκεια είναι επιβλητική και καθηλωτική. Η αγωνία είναι μόνιμη όπως και το άγχος. Το δεύτερο αρνητικό του παιχνιδιού για μένα είναι όμως ότι βασίζεται σχεδόν εξολοκλήρου σε jump scares. Σίγουρα προκαλεί τρόμο αλλά αυτό συνεχίζεται σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και από ένα σημείο και μετά γίνεται προβλέψιμο. Κατά την άποψη μου θα έπρεπε να έχουν εξελίξει λίγο το στοιχείου του τρόμου και με εναλλακτικούς τρόπους και όχι παραμένοντας στον ίδιο μηχανισμό ξανά και ξανά. Αυτό σημαίνει ότι για τους fans των horror games, το παιχνίδι ίσως δεν φανεί τόσο τρομακτικό, αφού συνηθίσουν την μόνιμη κατάσταση με τα jump scares.
Κλείνοντας λοιπόν να πω ότι το Until Dawn είναι ένα από τα καλύτερα horror games που έχω παίξει, εισάγει μια νέα γενιά στο είδος και ελπίζω περισσότεροι developers να ακολουθήσουν το παράδειγμα του. Η αίσθηση που σου δίνει είναι ότι παρακολουθείς μια ταινία τρόμου που όμως τις επιλογές τις κάνεις εσύ ο ίδιος και μπορείς να επηρεάσεις σχεδόν τα πάντα στην εξέλιξη της ιστορίας.
ΣΧΟΛΙΑ