Ένας συντάκτης αναρωτιέται – Εσείς παίξατε το Assassin’s Creed Rogue;

Τις τελευταίες εβδομάδες εξαιτίας της κυκλοφορίας του Syndicate, όλοι μιλάνε για το Assassin’s Creed. Τι έλειψε, τι θα μπορούσαν να προσθέσουν; Μια άλλη οπτική γωνία ίσως; Γενικά ακούγονται πολλές απόψεις.

Φυσικά φέτος η σειρά επανήλθε στα καλά της μονοπάτια, προσφέροντας μια πολύ καλή εμπειρία με μικρή έλλειψη στο Modern Day Story. Εκεί πιστεύω έχουμε πολλά κενά. Θέλουμε περισσότερες πληροφορίες και περισσότερα πράγματα να “βιώσουμε”.

Το θέμα είναι πως η εταιρία δεν ξέρει τι να κάνει και τι συμπεράσματα να βγάλει. Ο κόσμος θέλει κάτι το διαφορετικό? Θέλει περισσότερες πληροφορίες για τα artifacts; Περισσότερα επάνω στους χαρακτήρες και στην κόντρα Assassins-Templars?

Για παράδειγμα εσείς παίξατε τον ιδιαίτερο τίτλο της σειράς Assassin’s Creed Rogue; Για εμένα ήταν κάτι μοναδικό. Βλέπαμε κάτι διαφορετικό. Μια άλλη ματιά. Όλοι αναρωτιόμασταν από την αρχή, τι πάει να πει είμαι Templar ή Assassin και πως μπορεί κανείς να αλλάξει γνώμη για την ιδεολογία του, όπως ο Shay Cormac.

Αν ανατρέξει κανείς στην αρχή του Assassin’s Creed 3, θα θυμηθεί το σοκ που ένιωθες όταν ανακάλυπτες πως παίζεις ως Templar. Ποιος μπορούσε να το καταλάβει μέχρι να ακούσει το “May the father of understanding guide us”;

Σύμφωνα με τις πωλήσεις μπορεί να καταλάβει κανείς πως το Rogue πέρασε στο ντουκου με ένα Unity να το επισκιάζει. Αυτό είναι λογικό, αλλά πραγματικά αν αγαπάτε την ιστορία, τους χαρακτήρες και την κόντρα Assassins-Templars, θέλοντας να καταλάβετε περισσότερα, μην διστάσετε να το παίξετε.

Εγώ μπορώ να σας πω πως ίσως και η Ubisoft να μην εμφανίστηκε τελείως αντικειμενική επάνω στο θέμα,παρουσιάζοντας τον άσχημο χαρακτηρισμό των Assassins από τον Shay μια παρεξήγηση. Μια λάθος απόφαση τη λάθος στιγμή. Επίσης, μπορούμε να δούμε μια πιο εκλογικευμένη εκδοχή Templar, όπως γίνεται με μερικούς από αυτούς καλούμαστε να σκοτώσουμε σε μικρότερη βαθμίδα.

Στην ουσία οι Templars αποζητούν τη τάξη των πραγμάτων στην κοινωνία. Πιστεύουν πως δίχως σύστημα μια κοινωνία οδηγείται στην καταστροφή. Το μότο τους δεν είναι αυτό που μας τα χαλάει, αλλά οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν, προσπαθώντας να εξουσιάσουν τον κόσμο με αμφισβητούμενες μεθόδους.

Εκεί κάνουν οι Assassins την διαφορά. Δεν είναι ο τρόπος που το επιτυγχάνουν-καθώς και οι δύο σκοτώνουν κόσμο για το σκοπό τους-αλλά το θέμα είναι πως δεν ψεύδονται και δεν επιδιώκουν να καταστρέψουν τη ζωή κάποιου που δεν έχει πειράξει κανέναν σκοτώνοντας τον ή φυλακίζοντας τον, για να επιδιώξουν τους σκοπούς τους.

Γενικά, η γραμμή που χωρίζει τις ιδεολογίες είναι πολύ λεπτή, όμως η Ubisoft δεν έχει δοκιμάσει να την αγγίξει σε μεγάλο βαθμό ώστε να μας χαρίσει πλούσιο και ποιοτικό περιεχόμενο. Ας πούμε, δεν γίνεται να μην υπάρχει διαφθορά μεταξύ των Assassins όπως και διαφθορά μεταξύ των Templars. Κάθε μικρή ομάδα και κοινωνία είναι καταδικασμένη στο να έχει ψήγματα διαφθοράς, λόγω διάφορων συμφερόντων. Αυτό μπορεί να συμβεί για πολλούς λόγους όπως ιεραρχία, χρήματα και πληροφορίες.

Θα ήταν ευχάριστο να δούμε την Ubisoft να οδηγείται και να ξεδιπλώνει ιστορίες μέσα σε αυτά τα μονοπάτια.

Μια καλή αρχή ήταν το Rogue. Είδαμε πως ένας Assassin μπορεί εύκολα να αλλάξει στρατόπεδο, να σκοτώνει για την άλλη ομάδα-ιδεολογία, γιατί απλά αντίκρισε μια άλλη μεριά των αποφάσεων του Assassin Οrder.

Όπως είναι φυσικό, η προσωπικότητα του Shay δεν έχει αλλάξει ξαφνικά σε κάποιον άσπλαχνο που μεταμορφώθηκε σε τέρας πηγαίνοντας στους Templars. Ειδικά στο τέλος του Rogue, φαίνεται πως ο πρωταγωνιστής μπορεί να διακρίνει κάποιες ανούσιες και άσπλαχνες πράξεις.

[Spoiler Alert] Ας πούμε δεν σκοτώνει τον παλιό μέντορά του. Προσθέτει κάποια λογικά επιχειρήματα στο να μην το κάνει. Αν και πιστεύω απλά παρουσίασε μια πρόφαση για να μην πεθάνει ο παλιός του φίλος άδοξα.

Οπότε, θα σας πρότεινα να δοκιμάστε το Assassin’s Creed Rogue αν είστε φίλοι των καλών ιστοριών και μην ξεχνάτε, “Nothing Is True Evrything Is Permitted“.

Ακολουθήστε το Videogamer.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις και τα νέα