Η σειρά Far Cry επέστρεψε για άλλη μια φορά και μας μεταφέρει στο 10,000 π.Χ. Μπαίνοντας σε μια εποχή πολύ διαφορετική από τη δική μας, έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε πως ήταν τα πράγματα όταν ο άνθρωπος δεν ήταν το πιο επικίνδυνο είδος στον κόσμο.
To Far Cry Primal είναι ένας action-adventure τίτλος, ο οποίος αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από την Ubisoft.
Η ιστορία
Το Far Cry Primal μας ταξιδεύει στην κεντρική Ευρώπη το 10,000 π.Χ. όπου παίρνουμε τον ρόλο του Takkar, ενός κυνηγού της φυλής Wenja. Ο πρωταγωνιστής μας ξεκινάει άοπλος μετά από ένα αποτυχημένο κυνήγι και στην πορεία θα αναλάβει την ευθύνη να ενώσει την διασκορπισμένη φυλή του καθώς και να την προστατέψει από τις δυο αντίπαλες φυλές της περιοχής του Oros. Οι Udam, ανθρωποφάγοι πολεμιστές και οι Izila, άρχοντες της φωτιάς, παραμένουν καθ’όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού οι κύριοι ανταγωνιστές μας.
Δυστυχώς, η ιστορία του παιχνιδιού είναι αρκετά γραμμική και με ελάχιστες στιγμές ενδιαφέροντος. Χωρίς στιγμές έντονης συγκίνησης, μη περιμένετε κάτι που θα σας συναρπάσει και θα σας εκπλήξει, καθώς όχι απλά δεν πλησιάζει το εξαιρετικό Far Cry 3, αλλά ακόμη και το Far Cry 4, με μια αρκετά αδύναμη ιστορία, είναι σκάλες ανώτερο από το Primal.
Η εξέλιξη της ιστορίας είναι άκρως προβλεπόμενη και χωρίς ιδιαίτερες ανατροπές. Με πολύ χαμηλότερο επίπεδο από τους προκατόχους του όπως είπαμε, το παιχνίδι απογοητεύει να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη στην ιστορία, καθώς μετά από 5-6 αποστολές, χάνεται και ένα ελάχιστο ενδιαφέρον που υπήρχε στην αρχή. Με επαναλαμβανόμενα μοτίβα και παρόμοιες αποστολές, το κύριο χαρακτηριστικό του τίτλου, είναι το “πήγαινε εκεί, κάνε αυτό”. Αυτό βεβαίως διαχωρίζεται σε “πήγαινε εκεί, σύλλεξε αυτό” και “πήγαινε εκεί, σκότωσε αυτό”.
Οι χαρακτήρες έχουν ένα στοιχειώδες βάθος, χωρίς βεβαίως κάποιο εκπληκτικό στοιχείο και η εξέλιξη τους παραμένει και εδώ γραμμική, λειτουργώντας απλώς είτε σαν comic relief είτε ως τρόπος για να προχωρήσει η ιστορία.
Το gameplay
Σίγουρα το gameplay του Far Cry Primal είναι από τα δυνατότερα σημεία του. Χωρίς πολλές νέες προσθήκες, η Ubisoft κατάφερε να παρουσιάσει ένα φρέσκο και διαφορετικό gameplay, με νέα συστήματα και νέες δυνατότητες. Αυτό καθιστά και το παιχνίδι άκρως διασκεδαστικό, προσφέροντας το κάτι διαφορετικό στην εποχή των φουτουριστικών first person shooter τίτλων.
Σχετικά με τη μάχη και τα όπλα έχω να πω ότι η Ubisoft ρίσκαρε, αφαιρώντας τα αυτόματα και τα εκρηκτικά και εν μέρη κέρδισε το στοίχημα. Παρ’όλη τη σχετικά μικρή ποικιλία όπλων, το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό καθώς δίνεται μια άλλη αίσθηση ρεαλισμού και προσπάθειας σε μια μάχη. Τα ρόπαλα, το τόξο, τα ακόντια και οι σφεντόνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν με διαφορετικούς τρόπους ανάλογα με την επιλογή του παίκτη, με αρκετά μεγάλο βαθμό δυσκολίας σε μερικές αποστολές. Η μάχη εξ αποστάσεως, είναι σχεδόν αριστοτεχνική καθώς έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο που και οπτικά και πρακτικά, δίνει ένα απόλυτα ρεαλιστικό αποτέλεσμα. Η μάχη σώμα με σώμα, από την άλλη πλευρά, δεν είναι εξίσου ικανοποιητική καθώς τις περισσότερες φορές είναι απλά αλλεπάλληλα τυφλά χτυπήματα στον αντίπαλο μέχρι εκείνος να πέσει στο έδαφος.
Ένα σημαντικό μέρος του παιχνιδιού είναι η συλλογή πόρων και η αναβάθμιση του καταυλισμού και των όπλων μας. Ενώ θα περίμενε κανείς ότι θα ήταν ένα βαρετό και ψυχοφθόρο κομμάτι, μόλις παρατηρήσει κανείς πόσο σημαντικό ρόλο παίζει και πόσα πλεονεκτήματα προσφέρει, αλλάζει άποψη. Τα όπλα μπορούν να αναβαθμιστούν για να προσφέρουν επιπλέον δυνατότητες και προστασία, χωρίς βέβαια το πιο προσωπικό στοιχείο των προηγούμενων παιχνιδιών, της αλλαγής εμφάνισης των όπλων. Η αναβάθμιση του καταυλισμού της φυλής είναι κάτι σχετικά δευτερεύον που όμως προσφέρει και αυτό σημαντικά οφέλη.
Ίσως το πιο ενδιαφέρον και διασκεδαστικό κομμάτι του τίτλου, να είναι η παρουσία ζωών companions. Με την δυνατότητα να εξημερώσει ο παίκτης ζώα σε όλο τον κόσμο του Oros, μπορεί να αποκτήσει σημαντικούς συμμάχους με διαφορετικές δυνατότητες. Ένα στοιχείο το οποίο εισήχθη στην σειρά με το Far Cry 4, εξελίχθηκε και στο Far Cry Primal είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του. Ο παίκτης μπορεί να διατάξει το ζώο του να επιτεθεί σε κάποιον εχθρό, να κυνηγήσει κάποιο άλλο ζώο ή ακόμα και να το καβαλήσει για να ταξιδέψει γρηγορότερα. Σίγουρα προσφέρει στην gaming εμπειρία και ανεβάζει αρκετά το παιχνίδι.
Τέλος η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και τον καιρό είναι εκπληκτική, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που με το που πέσει ο ήλιος, μια φωτιά θα καταστεί απαραίτητη για να γλυτώσει ο παίκτης από τα επικίνδυνα αρπακτικά ζώα. Επίσης όταν βρίσκεται σε περιοχές με χιόνι και κρύο θα πρέπει να προστατευτεί γιατί σε διαφορετική περίπτωση, θα γίνουν πολύ δύσκολα τα πράγματα.
Τα γραφικά
Οπτικά το παιχνίδι είναι αρκετά όμορφο με προσεγμένο σχεδιασμό και ωραίες εικόνες. Η παρουσία της φύσης παντού, οδηγεί σε ένα πανέμορφο αποτέλεσμα και πολύ συχνά θα βρεθεί κανείς να κοιτάζει από έναν ψηλό βράχο την θέα από κάτω.
Σχετικά με το περιβάλλον και τα ζώα, αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι έχουν σχεδιαστεί με μεγάλη ακρίβεια και ρεαλισμό. Είτε μια αγέλη ζώων κυνηγούν άλλα ζώα, είτε μάχονται με τον παίκτη, οι κινήσεις τους είναι αρκετά φυσικές και η απεικόνιση των προθέσεων τους είναι πραγματικά εκπληκτική. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τα φυτά και τα δέντρα καθώς η φύση βρίσκεται σε αρμονία γύρω μας, είτε βρισκόμαστε σε μια ζεστή κοιλάδα δίπλα στο ποτάμι, είτε σε ένα χιονισμένο βουνό.
Οι χαρακτήρες έχουν σχεδιαστεί και αυτοί με αρκετή προσοχή, με τις αντιδράσεις και την έκφραση τους να προσδίδει στον γενικότερο οπτικό ρεαλισμό. Παρατηρούμε μεγάλη ποικιλομορφία στην εξωτερική εμφάνιση των κύριων χαρακτήρων και με την έκφραση των συναισθημάτων σε αρκετή ένταση. Αλλά ακόμα και στους απλούς επαναλαμβανόμενους χαρακτήρες, παρατηρούμε μεγάλη ποικιλία ανάλογα με το αν απλώς περπατάνε στο δάσος ή αν πολεμούν με κάποια εχθρική φυλή ή ζώο.
Ο ήχος
Σχετικά με το voice acting έχω ανάμεικτα συναισθήματα καθώς ενώ έχει γίνει μια προσεγμένη δουλειά, είναι δύσκολο να κατανοήσεις απόλυτα τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών όταν η συζήτηση γίνεται σε μια άγνωστη διάλεκτο. Παρόλα αυτά, υπάρχει ποικιλία στις φωνές και τον τόνο των χαρακτήρων.
Οι ήχοι της φύσης και των ζώων από την άλλη είναι εκπληκτικοί και προσφέρουν τα μέγιστα στη δημιουργία φόβου και άγχους ενώ προειδοποιούν, αν είναι προσεκτικός κανείς, για τα επικίνδυνα αρπακτικά της γύρω περιοχής.
Μην περιμένετε κάτι εκπληκτικό στον τομέα του ήχου καθώς έχει σχεδιαστεί, επί τούτου, όσο πιο απλοϊκός γινόταν.
Σύνοψη
Το Far Cry Primal είχε την δυνατότητα να γίνει ένα εκπληκτικό παιχνίδι, το οποίο όμως έχει κάποιες μεγάλες αδυναμίες που αφαιρούν από την συνολική gaming εμπειρία.
Στα θετικά του τίτλου, σίγουρα συγκαταλέγεται το όμορφο οπτικό αποτέλεσμα με τους φυσικούς ήχους το οποίο προκαλεί στον παίκτη μια φυσικότητα και μια ικανοποίηση. Έστω και μια απλή βόλτα για κυνήγι γίνεται ενδιαφέρουσα και συναρπαστική. Το gameplay σίγουρα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, με τα εναλλακτικά πρωτόγονα όπλα, να δίνουν μια διαφορετική αίσθηση παιχνιδιού. Η μάχη είναι κατά κύριο λόγο καλοσχεδιασμένη, αν και θα προτιμούσα να είχε δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην μάχη σώμα με σώμα. Η παρουσία ζώων ως συμμάχων ανεβάζει το συνολικό επίπεδο και δίνει μια ποικιλομορφία στον τρόπο προσέγγισης μιας μάχης αλλά και στον τρόπο μετακίνησης στον κόσμο του Oros.
Στα αρνητικά, το βραβείο παίρνει η ιστορία του τίτλου, καθώς παραμένει αδιάφορη και αδύναμη σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και αποτυγχάνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του παίκτη. Επίσης οι αποστολές είναι επαναλαμβανόμενες, καταλήγοντας να κάνει κανείς τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά.
Το Far Cry Primal είναι ένα διασκεδαστικό και διαφορετικό παιχνίδι, το οποίο θα σας κάνει να περάσετε ώρες στην κεντρική Ευρώπη της μεσολιθικής εποχής χωρίς όμως να περιμένετε κάποιο ιδιαίτερο βάθος και εξέλιξη από πλευράς ιστορίας.
Ακολουθήστε το Videogamer.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις και τα νέα
